SÖZCÜKTE YAPI VE EKLER
Sözcükleri yapıları bakımından incelediğimizde
kimi sözcüklerin hiçbir ek almadan tek başına kullanıldığı; kimilerinin ise
anlamını değiştiren ve cümledeki görevini belirleyen bir takım ekler alarak
kullanıldığını görürüz. Sözcükler kök ve ek adı verdiğimiz bölümlerden oluşur.
KÖK: Bir sözcüğün
aldığı bütün ekler atıldıktan sonra geride kalan anlamlı en küçük parçasına kök
denir. Kök parçalandığında anlam bozulur. “yırt-ıcı-lar-ın”sözcüğünün aldığı ek
atılınca geride “yırt”kökü kalır. Sözcük kökleri 4’e ayrılır:
1) İsim
Kökleri: Ad ve ad soylu olan köklerdir. Bunlar –mek,-mak
ekleriyle okunamaz. Göz, kitap, sarı, baş, çiçek, kalem...
2)
Eylem Kökleri: Eylem olan köklerdir. Bunlar –mek,-mak ekleriyle
anlamlı bir biçimde okunabilir. Yat-,yürü-,oku-,bil-...
3)
Sesteş Kökler: Yazılışları
aynı ancak anlamları farklı olan; hem ad hem de fiil olarak kullanılan ve
aralarında hiçbir anlam ilişkisi bulunmayan köklerdir. Gül(gülmek) diz(dizmek) Gül(çiçek)
diz(bacağın bir bölümü) sol(solmak) düş(düşmek) Sol(yön) düş(rüya)
4)
Ortak Kökler: Aralarında anlam yakınlığı olan ve hem ad hem eylem
olarak kullanabildiğimiz sözcüklerin köküdür. Kuru(ıslak olmayan) kuru(kurumak)
Boya(boyamaya yarayan madde) boya(boyama işi)
GÖVDE: Sözcük
köklerine yapım ekleri getirilerek türetilen yeni sözcüklere gövde denir. Yüksek(kök)>yükseklik(gövde)
Sev>sevgi
EK: Sözcüklerin sonuna ulanarak yeni sözcükler türeten
veya sözcüklerin cümle içinde görev almasını sağlayan ses birlikleridir.(köklere
eklenen parçalardır.)
A)
YAPIM EKLERİ Eklendiği sözcüğün anlamını ya da türünü değiştirerek
yeni sözcükler oluşturan eklerdir. a) İsimden isim yapan
ekler: —lık:
yaz-lık, gençlik, tuz-luk, güzel-lik... —sız: yol-suz, iş-siz, ses-siz,
para-sız... -ce:Türk-çe,kolay-ca,kadın-ca,ben-ce... -ci:demir-ci,şaka-cı,Türk-çü...
-lı:akıl-lı,kir-li,tuz-lu... -deş:öz-deş,çağ-daş,vatan-daş... -cil:ev-cil,ben-cil...
b) Eylemden ad yapan ekler: -ge:dalga,süpürge... -gen:çekingen,atılgan,ısırgan...
-geç:süzgeç,utangaç... -gi:silgi,bilgi,svgi,görgü... -gin:yaygın,keskin,bitkin...
-giç:bilgiç,dalgıç... -im:ekim,geçim,içim... -ucu:tutucu,yapıcı -it:geçit,umut,kesit...
c) Addan eylem yapan ekler: -el-:düzel-,daral-,incel-... -ar-:sarar-,morar-...
-len-:evlen-,söslen-,sulan-... -leş-:iyileş-,beyazlaş-... -imse-:benimse-,küçümse-...
-a-:yaşaç) Eylemden eylem yapan ekler: -il-:veril-,dikil-.. -in-:görün-,giyin-,sevin-...
-uş-:buluş-,tartış-,bakış-... -it-:yürüt-,taşıt-... -ir-:geçir-,yatır-,pişir-...
-dir-:yaptır-,bindir-...
NOT: Eylemsi
ekleri eylemden ad türetme ekleri olarak kabul edilirler.
B)
ÇEKİM EKLERİ Eklendikleri sözcüklerin anlamını ve türünü değiştirmeyen;
ancak cümle içindeki görevlerini belirleyen eklerdir.
a) Ad Çekim
Ekleri
a1 )Ad
durum ekleri: -i Hali(belirtme durum e.):Bu ek yapılan
işten etkilenen varlığı belirtir. Bu eki alan sözcük cümlede nesne olur. Kuşlar-ı
gördüm. Şiir-i ezberlemiş. -e Hali(yönelme durum e.):Yapılan işin
neye, kime, nereye yöneldiğini belirtir. Bu eki alan sözcük cümlede dolaylı
tümleç olur. Okul-a gittim. -de Hali(bulunma, kalma durumu e.) Yapılan işin
nerede gerçekleştiğini belirtir. Bu eki alan genellikle dolaylı tümleç olur. Okullar
eylülde açılıyor. -den Hali(ayrılma, çıkma durum e.) Yapılan işin
nereden başladığını belirtir. Bu eki alan genellikle dolaylı tümleçtir. Okuldan
geldi.
a2)
İyelik ekleri (sahiplik ekleri): Adın belirttiği varlığın kime ait olduğunu
bildirir. -m,-n,-i(-si),-miz,-niz,-leri
a3) Çoğul ekleri: Aynı türden olan
varlıkların birden çoğunu anlatan eklerdir. Çiçek-ler, odun-lar...
A4)
Tamlama ekleri: Ad tamlamalarını oluşturan eklerdir. Tamlayana
gelen “–in(- nin)”;tamlanana gelen ”-i(-si)”ekleridir. Ali-n-in notlar-ı
annem-in babası Zamirlerle yapılan ad tamlamalarında ekler değişebilir. Ben-im
ev-im sen-in ev-in
b) Eylem çekim ekleri
B1)Olumsuzluk
eki(-me,-ma): kip eklerinden önce gelerek eyleme olumsuzluk
anlamı katar. Bu ekler ünlü daralmasına uğrayarak “-mı,- mi,-mu,-mü”olur. Geldi>gelmedi
Geliyor>gelmiyor
B2) Kip
ekleri: Yapılan işin zamanını bildiren(-di,-miş,-yor,-ecek,-re)ve
dilek bildiren(-se,-meli,-e)ekleridir. Zaman bildiren kipler Bit-ti Bit-miş Bit-i-yor
Bit-ecek Bit-er Dilek kipleri Bit-se Bit-meli Bit-e Emir kipinin kip eki
yoktur.
B3)
Kişi ekleri: Eylemin belirttiği işi yapan kişiyi bildiren
eklerdir. Kişi ekleri genellikle eylem eklerinden sonra gelir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder